Αν
το αξιολογήσω αντικειμενικά και με
αποκλειστικά κυνηγετικά κριτήρια, αυτό
το βαλτοτόπι, απέχει πολύ από το ιδανικό
σημείο για κυνήγι αγριόπαπιας και κυνήγι
υδροβίων, γενικότερα...
Κρατάει
λίγα νερά πια το σημείο, για μικρό χρονικό
διάστημα και μόνο ύστερα από πολλές
βροχές. Ούτε είναι ικανοποιητικά μεγάλο,
σε έκταση, ακόμα για έναν μόνο κυνηγό.
Είναι κάπως μεγαλύτερο, απ’ όσο φαίνεται
στη φωτογραφία μου. Το πιο συνηθισμένο
θήραμα εδώ, από υδρόβια, είναι οι
χειμωνιάτικες σαρσέλες και πολύ σπάνια
άλλα είδη αγριόπαπιας, ενώ από παρυδάτια,
υπάρχουν λίγα μπεκατσίνια και οι πιο
σπάνιοι επισκέπτες οι καλημάνες.